↑ «Saudis Close to Crown Prince Discussed Killing Other Enemies a Year Before Khashoggi's Death». نیویورک تایمز. دریافتشده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۸. ↑ «Trump Jr. and Other Aides Met With Gulf Emissary Offering Help to Win Election». نیویورک تایمز. دریافتشده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۸. ↑ «Saudi Spy Met With Team Trump About Taking Down Iran». دیلی بیست. دریافتشده در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۸. ↑ «Saudis Close to Crown Prince Discussed Killing Other Enemies a Year Before Khashoggi's Death». نیویورک تایمز. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ «مرکز آمار: اقتصاد ایران در بهار ۳٫۵ درصد کوچکتر شد». رادیو فردا. ۱۳ شهریور ۱۳۹۹. دریافتشده در ۱۳ شهریور ۱۳۹۹. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ «مرکز آمار تورم اقلام خوراکی را ۴۲٬۶ درصد اعلام کرد». رادیو زمانه. ۷ می ۲۰۲۰. دریافتشده در ۹ سپتامبر ۲۰۲۰. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ۲۸٫۳ ۲۸٫۴ ۲۸٫۵ ۲۸٫۶ ۲۸٫۷ «سقوط شدید تجارت ایران با هند، کره جنوبی و ژاپن در هفتماهه سال ۲۰۲۰». رادیو فردا. ۱۹ شهریور ۱۳۹۹. دریافتشده در ۲۰ شهریور ۱۳۹۹.

اوپک نیز به رهبری محمدرضا پهلوی با این حرکت مقابله کرد و دو بار (هر بار اندکی پس از کاهش ارزش دلار) قیمت نفت را افزایش داد. از سوی دیگر، اکتشاف نفت در داخل مرزهای آبی خلیج فارس، به شاه این امکان را داد تا با شرکتهای کوچک و جدید خارج از کنسرسیوم، قراردادهای کشف و استخراج جدید منعقد کند. شاه معتقد بود که بزرگترین منبع طبیعی ایران، یعنی نفت، قبل از پایان قرن بیستم بهطور کامل تمام خواهد شد. از این رو در نظر داشت با به حداکثر رساندن بهرهبرداری از نفت، اقتصاد صنعتی مدرن و متنوعی را پایهریزی کند تا ایرانی امن و روبه پیشرفت بعد از اتمام نفت امکان استمرار داشتهباشد. با افزایش شدید درآمدهای نفتی در ایران اعتبارات مورد نیاز برای برنامههای عمرانی نیز تا حدود شش برابر برنامه چهارم توسعه افزایش یافت. در عین حال اقتصاد ایران امکان جذب این حجم از منابع مالی حاصل از صادرات نفت را نداشت. و مصرفی در بخش عمومی بهطور نسبتاً ثابتی رشد کرد به طوری که در سال ۱۳۵۳ هزینههای سرمایهگذاری در بخش عمومی به اوج خود، معادل ۶۱٪ از کل سرمایهگذاریها رسید و سپس تا سال ۱۳۵۶ به ۵۷٪ کاهش یافت.

افزایش شدید سرانه مصرف سوختهای فسیلی، برق و آب همراه با افزایش شدت مصرف آب و انرژی از علل اصلی افت شدید پایداری الگوهای تولید و مصرف در ایران است. برآیند تغییرات پایداری شاخصهها در ۱۵ موضوع مورد بررسی در نهایت محاسبه عدد پایداری کل (توسعه پایدار) را برای مجموعه اقتصاد ایران ممکن کردهاست. نتایج محاسبات نشان میدهد که عدد پایداری کل در دو دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نامطلوب و در سه دهه دیگر مقدار پایداری کل هرچند پایین اما مطلوب بودهاست. در پنج دهه گذشته، بالاترین مقدار توسعه پایدار در ایران در دهه ۱۳۵۰ با عدد ۶۷ درصد تجربه شدهاست. همچنین نتایج محاسبات نشان میدهد که با وجود کاهش شدید عدد مربوط به شاخصههای محیطی (زیستبوم، آب و کشاورزی)، با افزایش عدد پایداری کل از ۴۱ درصد در دهه ۱۳۷۰ تا رقم ۵۸ درصد در دهه ۱۳۸۰ مواجه بودهایم. این محاسبه نشان میدهد که در صورت عدم تخریب شاخصههای محیطی جایگاه ایران در موضوع توسعه پایدار با توجه به بهبود شاخصههای اجتماعی و اقتصادی میتوانست در رتبهای به مراتب بالاتر قرار گیرد.

↑ your ultimate guide to finding the best products. ↑ Iran's Industrial Progress (part 1) در یوتیوب دریوتیوب. ↑ Iran's Industrial Progress (part 2) در یوتیوب دریوتیوب. ↑ "Migration Information Source". ↑ «اوضاع اقتصادی ایران در دوران پهلوی دوم». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۱. ↑ نیوز، اخبار روز ایران و جهان | آفتاب (۱۳۹۷/۱۱/۲۳-۰۹:۴۷). «پشتپرده «مصادره اموال» در زمان انقلاب| سرنوشت آن همه سرمایه چه شد؟ ↑ «شبه دولتیهای قدرتمند و نظارت ناپذیر در اقتصاد ایران». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۳. ↑ «Iranian Economy in Six Snapshots». بایگانیشده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷. دریافتشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۰. ↑ "Iran-Iraq war". Microsoft Encarta. ↑ «سهم ایران از اقتصاد جهان طی 40 سال گذشته نصف شد | خبرگزاری فارس». بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئن ۲۰۲۱. ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی. بایگانیشده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۷.

Check This Out